Żeby zrozumieć współczesny Bahrajnie trzeba dobrze poznać historię. Bahrajn był zasiedlony przez Arabów od starożytności. W VII wieku tamtejsze klany przyjęły islam. W VIII wieku ta mała wyspa znalazła się pod panowaniem charydżytów - skrajnego odłamu Islamu. Charydżyci byli purytanami w sprawach wiary i głosili egalitaryzm społeczny. W X wieku władzę w Bahrajnie przejęli karmaci. Był to szyicki odłam izmailitów uznający siódmego imama Ismaila ibn Dżafara za ostatniego z imamów. W 930 roku zdobyli Mekkę, złupili świątynie Al-Kaabę, i wywieźli do Bahrajnu słynny święty Czarny Kamień, który zwrócili dopiero w 950 roku. Karmaci wkrótce przestali istnieć, ale szyici od tego czasu zaczęli stanowić większość ludności wyspy.Od XII wieku Bahrajn pozostawał we władaniu lokalnych arabskich dynastii. W XVI wieku wyspę zdobyli Portugalczycy zamieniając ją w bazę wypadową przeciwko Persji. W 1602 roku perski szachinszach Abbas Wielki wypędził Portugalczyków a władzę oddał lokalnych arabskich emirom, którzy płacili trybut Persji. W 1783 dynastia Al-Khalifa ze wschodniej części Arabii zdobyła Bahrajn a jej członkowie panują do dziś w tym kraju.W 1820 Wielka Brytania ustanowiła protektorat nad wyspą i zaczęła kierować polityką zagraniczną emiratu. W 1932 roku odkryto w Bahrajnie ropę naftową. Jej wydobycie stopniowo wzrastało. Po II Wojnie Światowej Imperium Brytyjskie zaczęło się rozpadać. W latach 60-ych powstała federacja kilku emiratów. Na skutek nieporozumień, co do polityki gospodarczej Bahrajn opuścił federację i 14 sierpnia 1968 roku ogłosił niepodległość.Od pierwszych chwil związał się sojuszem politycznym z USA. Amerykanie, dla których wyspa była strategiczną bazą na Bliskim Wschodzie sprzedawali Bahrajnowi duże ilości sprzętu wojskowego i szkolili jego armię, oraz policję. Absolutną władzę w emiracie sprawował emir Isa Ibn Salman al-Khalifa. Emir był wahabitą, czyli zwolennikiem skrajnej herezji z Arabii Saudyjskiej. Jego dynastia jest spokrewniona z Saudami.Mimo że wahabici stanowili niewielką mniejszość w kraju zajmowali wszystkie eksponowane stanowiska rządowe, i dominowali w gospodarce. Tylko oni mogli służyć w armii i policji, oraz studiować za granicą. Szyici którzy stanowią 60 - 75 % ludności Bahrajnu byli obywatelami drugiej kategorii. Uniemożliwiano im zdobycie wyższego wykształcenia, i płacono o połowę mniejsze pensje niż wahhabitom. Od lat 70-ych w Bahrajnie zaczęli pojawić się muzułmańscy emigranci z Pakistanu i Bangladeszu. Byli to reguły biedni chłopi którzy chcieli polepszyć swój byt.Budowali drogi, mosty i budynki użyteczności publicznej. Wielu z nich pozostało na wyspie. W 1991roku Bahrajn, jako sojusznik USA wziął udział w wojnie z irackim tyranem Saddamem Husajnem który zdobył Kuwejt. W 1999 roku zmarł długoletni emir Isa Ibn Salman Al-Khalifa a jego następcą został syn Hamad, który w 2002 roku ogłosił się królem. W społeczeństwie zaczęło narastać wrzenie. Aby złagodzić nastroje król zezwolił na wybory parlamentarne, ale wkrótce rozwiązał ciało ustawodawcze.W marcu 2011 zaczęły się masowe protesty szyitów. Domagano się dopuszczenia do rządów wykluczonej większości. Demonstracje były pokojowe. Hamad Al-Khalifa zareagował jednak bardzo brutalnie i kazał strzelać do protestujących. Ponieważ demonstracje nie ustawały przerażony tyran wezwał na pomoc wojska z zaprzyjaźnionej Arabii Saudyjskiej, które spacyfikowały protesty. Tysiące demonstrantów znalazły się w więzieniu. Jedną z aresztowanych była młoda zdolna poetka-szyitka Ayat al-Kurmezi skazana na rok więzienia napisanie wierszy o cierpieniach swoich współwyznawców. Stany Zjednoczone, i Europa Zachodnia tak ochoczo broniące praw człowieka w innych częściach świata nie zareagowały. USA i wiele krajów Zachodu ma rozległe interesy na tej wyspie. Kupują ropę naftową i sprzedają emirowi duże ilości broni.Po stłumieni rewolucji w Bahrajnie sytuacja szyitów gwałtownie się pogorszyła. Są aresztowani na ulicy , i w domach pod byle pretekstem, odmówiono im przyznania studenckich stypendiów. Każda pokojowa demonstracja szyitów kończy się brutalną interwencją policji, po której dziesiątki ludzi trafiają do aresztu.W lipcu 2014 roku przybył do Bahrajnu amerykańskiego dyplomatę polskiego pochodzenia Tom Malinowski, który spotkał się z szyicką organizacją praw człowieka. Wywołało to wściekłość króla Hamada, który natychmiast nakazał Amerykaninowi opuścić Bahrajn.Rzeczniczka Departamentu Stanu USA Jen Psaki wyraziła swoje oburzenie, a amerykański rząd po raz pierwszy zaczął mówić o wstrzymaniu pomocy dla króla Bahrajnu.18 lipca 2014 roku król Bahrajnu ogłosił dekret w którym przyznał obywatelstwo sunnickim emigrantom z Pakistanu, którzy przez wiele lat pracują w Bahrajnie. Jednocześnie pozbawił obywatelstwa tych szyitów, którzy ośmielają się protestować, i domagać równych praw. Dekret wywołał oburzenie wśród rządów wielu państw, i organizacji praw człowieka na całym świecie. Tysiące szyitów wyszło na ulicę stolicy Al-Manama, innych miast Bahrajnu protestując przeciwko dekretowi. Policja brutalnie stłumiła protesty, a dziesiątki demonstrantów znalazły się w więzieniach.Ale to był dopiero koniec represji. 30 sierpnia wybitna obrończyni praw człowieka Maryam al- Khawaja została aresztowana na lotnisku zaraz po przybyciu do Bahrajnu.Maryam al-Khawaya jest zastępcą dyrektora Centrum Praw Człowieka w Zatoce Perskiej. Jej ojciec wybitny działacz Amnesty International Abdulhadi Abdull al-Khawaja Hubail został w 2011 roku skazany na dożywotnie więzienie. Tego samego dnia królewski sąd podtrzymał wyrok 10 lat więzienia na szyickiego dziennikarza Ahmed Humaidana, którego fałszywie oskarżono o atak na posterunek policji.9 października 2014 roku ten sam sąd nakazał pozostanie a areszcie innemu wybitemu obrońcy praw człowieka Nabeelowi Rajabowi. Jedyną winą Rahjaba było nagłośnienie skandalicznej sprawy, że oficerowie armii Bahrajnu szkolą w Iraku, i Syrii terrorystów z Islamskiego Państwa Lewantu (ISIS). Sąd uznał wypowiedź za obrazę majestatu!.15 października aresztowano Zainab al-Khawaya, która jest siostrą Maryam, i także oskarżono ją także o obrazę króla. Mimo to obrońcy praw człowieka nie poddają się. Jedna z nich Fatima Akram działa nadal.Fatima urodziła się w 1985 roku. Dzięki pomocy międzynarodowych szyickich organizacji ukończyła studia na University of British Columbia (UBC) w Vancouver. Mogła pozostać w Kanadzie, i robić karierę. Wybrała jednak inną drogę. Wróciła do Bahrajnu, i zaangażowała się w obronę praw prześladowanych szyitów. Stworzyła stronę The Revolution Lions of Bahrain, na której nagłaśnia wszystkie przypadki łamania praw człowieka w Bahrajnie.12 października 2014 roku Fatima Akram mianowała mnie jednym z administratorów tej strony. Razem zbieramy , i przekazujemy informacje o zbrodniach tyrana Bahrajnu.Fatima Akram jest niezwykle uroczą, i delikatną kobietą. Jednocześnie jest twarda , i zasadnicza. Im dłużej koresponduje z nią na Facebooku tym bardziej podziwiam jej zaangażowanie.Ostatnio Fatima stworzyła drugą stronę pod nazwą Butcher Angels na której nagłaśnia zbrodnie terrorystów z Islamskiego Państwa Lewantu (ISIS).Fatima przypomina mi Ayat al-Kurmezi - młodą poetkę z Bahrajnu, która za napisanie wierszy w obronie szyitów została skazana w 2011 na rok więzienia.Napisałem wiersz ,,Perła Bahrajnu'', który jest w tomiku ,,Wilczy bilet''.